Coral Bay - Red Bluff - Monky Mia
Coral Bay
Coral Bay ligt aan een ondiepe baai waar je normaal gesproken fantastisch kunt snorkelen. Normaal gesproken want wanneer ik er ben waait het heel erg hard en door de golven en het fijne zand wordt het water zo troebel dat je onder water nog maar weinig ziet. Daarnaast heeft het mooie weer dat ik sinds mijn aankomst in Australië heb gehad mij nu een beetje in de steek gelaten, het regent af en toe zelfs een beetje.
In eerste instantie is het afgezien van de wind nog wel redelijk mooi weer maar de lucht tijdens de eerste avond laat al wel een beetje de verandering van het weer zien. Het levert overigens wel mooie plaatjes op.
Zoals gezegd na twee nachten weer vertrokken uit Coral Beach met als bestemming Carnarvon. Vlak voor Carnarvon is er een afslag naar de kust waar je zogeheten blowholes kunt bekijken. Een blowhole is een door de golven gevormde grot in de kust met openingen naar boven als een soort schoorsteen. Bij voldoende golfslag wordt eerst de lucht uit de grot geperst wat resulteert in een angstaanjagend donker huilend geluid, gevolgd door een enorme fontein water. Op het moment dat ik er ben zijn de golven door de aanhoudende wind van de afgelopen dagen hoog genoeg.
Dit levert mooie plaatjes op en de blowholes zijn spectaculair.
Red Bluff
Vanaf de plek waar de blowholes zijn loopt een onverharde weg langs de kust omhoog naar Quobba Station, Red Bluff en verder. Eigenlijk weer terug naar waar ik vandaan kwam maar nu dicht langs de kust. Ik ben uiteindelijk via Quobba Station doorgereden naar Red Bluff. Red Bluff is bekend om de perfecte golven voor het surfen en als gevolg daarvan een pleisterplaats surfers. De weg ernaartoe is doorgaans een hele uitdaging maar wanneer ik er ben heeft een grader net de weg weer begaanbaar gemaakt en is het prima te doen. Red Bluff is bijzonder relaxed, precies wat je ervan zou verwachten en ik heb een mooi plekje uitgezocht met uitzicht op de baai.
Er waren geen bijzonder hoge golven en wellicht als gevolg hiervan was het er erg rustig. Ik vond het prima en heb een wandeling gemaakt langs de kust met mooie doorkijkjes, grotten en kleine strandjes.
Red Bluff ligt ook nog aan het Ningaloo Reef en het koraal reikt hier tot aan de kust. Door de golven wordt dit koraal uitgesleten met op sommige plekken een uitholling die ze hier rock pools noemen. Het is een klein privé bad dat bij elke nieuwe golf wordt voorzien van vers water. Behalve dat zag het er door het heldere water ook nog eens heel mooi uit vond ik.
Vanuit Red Bluff ben ik via Carnarvon nu aangekomen in Monkey Mia. Onderweg kwam ik bij het Overlander Roadhouse een wandelaar achterop met een duwkarretje. Dit bleek Tony Mangan te zijn, Tony is een ultra runner uit Ierland die nu bezig is met een wandeltocht rond de wereld om bewustzijn te creëren voor het onderzoek naar en het vroegtijdig kunnen opsporen van kanker waaraan zijn moeder overleden is. Het was een bijzonder aardige man, heel erg gedreven en ik heb een lange tijd met hem zitten praten. De route van Darwin naar Perth was door Covid uitgesteld en is hij nu aan het inhalen.
Monkey Mia
De komende paar dagen ben ik in Monkey Mia. Een nogal toeristische bestemming op een van de schiereilanden aan de westkust tussen Carnarvon en Kalbarri. De top van het schiereiland is het Francois Peron National Park waar ik een van deze dagen naartoe wil en Denham de grootste plaats. Vanuit Denham heb je uitzicht op de grootste meest westelijk eiland van Australië, Dirk Hartog Island. Dat is wellicht mijn volgende bestemming maar dat hangt een beetje af van hoe het gaat in het Francois National Park. De wegen in dit park zijn allemaal onverhard met veel mul zand, wanneer dat een beetje redelijk gaat durf ik het waarschijnlijk ook aan om vanuit Steep Point naar Dirk Hartog Island te gaan. Monkey Mia is bekend van het uitgebreide onderzoek naar dolfijnen en elke ochtend wordt het publiek onderwezen naar het gedrag van dolfijnen met als hoogtepunt het uitdelen van vis aan een aantal. De hoeveelheid vis die wordt uitgedeeld is maar heel beperkt, niet meer dan 10% van wat een dolfijn dagelijks nodig heeft om te voorkomen dat ze ervan afhankelijk worden. Sommige dolfijnen zijn ook helemaal niet geïnteresseerd in de vis maar komen uit nieuwsgierigheid kijken. Sommige dagen komt er geen enkele dolfijn opdagen en ook dat vinden ze hier prima. Dus alhoewel het een toeristische attractie betreft heb ik toch de indruk dat het welzijn van de dolfijnen zelf op de eerste plek komt.
Er zijn hier veel dolfijnen maar ook schildpadden en in de baai is de grootste populatie van dugongs (een soort zeekoe) in Australie. Ik ben gisteren met een cruise meegeweest om dugongs te zoeken en heb er veel gezien. Mijn pogingen om daar foto's van te maken heb ik gestaakt omdat ze in het beste geval alleen een vage bruine vlek laten zien en meestal helemaal niks en terwijl je daar mee bezig bent vergeet om zelf te kijken.
