Vanuit Katherine vertrokken richting Nhulunbuy en op ⅓ van de afstand ovenacht bij de Mainoru Store. De eerste 120 kilometer gravel road zit er dan op en dan is het nog ongeveer 500 kilometer naar Nhulunbuy. De Mainoru Store, het bijbehorende tankstation en de campsite sluiten om 6 uur 's-avonds en ik ga op tijd slapen. Midden in de nacht komen er nog 3 auto's aan waarvan er een gesleept wordt. Ze kwamen uit de richting van Nhulunbuy en hadden pech gehad maar omdat ze nergens contact konden krijgen zijn ze gesleept tot aan de Mainoru Store. Ik lig er wakker van 's-nachts, de twijfel slaat toe en ik vraag mij af of ik wel verder moet gaan. Dat gaat de rest van de nacht zo door maar 's-ochtends ben ik vroeg wakker, tanks de auto nog een keer vol en vertrek toch vol goede moed maar een beetje zenuwachtig richting Nhulunbuy. Rond 4 uur 's-middags ben ik er, moe maar voldaan. Gravel Roads zijn toch echt anders dan de wegen in Nederland, je kunt eigenlijk nergens harder dan 80, op sommige plekken zelfs niet harder dan 30. De weg heeft op de meeste plekken wat ze hier corrugation noemen, een soort wasbord waarover je rijdt. Wanneer je dan ongeveer 80 rijdt en de bandenspanning hebt verlaagd is het wel te doen maar in de bochten ben je dan net een boot die de neiging heeft om te driften. Op minstens 2 momenten overvalt me dat een beetje, je moet echt heel voorzichtig zijn.
Maar goed ik ben er en sta het weekend op de campsite bij de Walkabout Lodge. Het hele weekend heb ik het rustig aan gedaan en morgen vertel ik richting de Abboriginal campsites, eerst 2 nachten op Macassan Beach en daarna nog 1 nacht op Turtle Beach. Ik hoor van iedereen hier dat het er erg mooi is dus ik ben benieuwd. Het betekent wel dat ik de komende 3 à 4 dagen helemaal geen bereik meer heb, dat zal ook wel even wennen zijn denk ik.